Zastrzeżenie kary umownej nakłada na dłużnika żądającego miarkowania tej kary obowiązek wykazania faktu, że wierzyciel nie poniósł szkody bądź poniósł szkodę w nieznacznej wysokości.
W wyroku z lutego 2017 r. Sąd Apelacyjny w Krakowie uwzględniając apelację powoda (zamawiającego) reprezentowanego przez Kancelarię DKK podkreślił, że zastrzeżenie kary umownej w umowie powoduje modyfikację reguł odpowiedzialności kontraktowej w ten sposób, że wierzyciel wykazuje jedynie sam fakt zastrzeżenia kary umownej oraz niewykonanie (nienależyte wykonanie) zobowiązania przez dłużnika. Celem redukcji kary umownej jest jej określenie przez sąd w takiej wysokości, aby utraciła ona cechę rażącego wygórowania w rozumieniu art. 484 par. 2 kc. Z kolei ciężar dowodu istnienia tej cechy kary obciąża stronę domagającą się jej redukcji.
W konsekwencji, Sąd, uwzględniając apelację wniesioną przez Kancelarię DKK, zasądził na rzecz powoda całość kwoty dochodzonej pozwem.
Sprawa prowadzona w Kancelarii Adwokatów i Radców Prawnych Dziedzic Kowalski Kornasiewicz i Partnerzy przez adw. Gabrielę Zin.
Autor: Gabriela Zin