Zarządzenie o powszechnej elektryfikacji jako podstawa dobrej wiary
Postanowieniem ze stycznia 2009 r. uwzględniając skargę kasacyjną złożoną przez przedsiębiorstwo przesyłowe SN uznał, że w sytuacji w której podstawę prawną wejścia w posiadanie służebności stanowiło zarządzenie wydane w trybie w ustawy z dnia 28.06.1950 r. o powszechnej elektryfikacji wsi i osiedli (Dz. U. z 1954 r. Nr 32, poz.135) oraz decyzja lokalizacyjna, to poprzednik prawny przedsiębiorcy przesyłowego przy nabywaniu posiadania działał zgodnie z obowiązującym prawem. Sąd Najwyższy zdefiniował charakter prawny zarządzeń wydanych w trybie ww. ustawy uznając że stanowiły one „rodzaj wywłaszczenia, rozumianego jako ograniczenie pewnej wiązki uprawnień właściciela do rzeczy„. W tym stanie rzecz SN uznał że poprzednik prawny przedsiębiorcy energetycznego był uprawniony do założenia na nieruchomości osoby trzeciej urządzeń elektroenergetycznych oraz do wejścia na grunt celem dokonywania oględzin i pomiarów, a właściciel nieruchomości był obowiązany umożliwić wstęp i wykonanie tych czynności. W związku z tym SN przesądził, że takie posiadanie należało ocenić jako posiadanie w dobrej wierze.
Sprawa prowadzona w Kancelarii Adwokatów i Radców Prawnych Dziedzic Kowalski Kornasiewicz i Partnerzy przez radcę prawnego Adama Kowalskiego.
Autor: Adam Kowalski